Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης
Η ήττα του 45ου Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στις Αμερικανικές εκλογές τις 6ης Νοεμβρίου από τον δημοκρατικό Τζο Μπάιντεν δεν μπορεί να σημαίνει μια απλή επαναφορά στα συμβάντα των τελευταίων τεσσάρων ετών.
Τα επεισόδια στο Καπιτώλιο δείχνουν μια Αμερική διαιρεμένη και σίγουρα έχουμε χρόνο και καιρό για να μιλήσουμε για την Αμερική που ο νέος 46ος Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θέλει να φτιάξει. Οι εικόνες της επίθεσης στο Καπιτώλιο έκαναν το γύρο σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια παγκοσμίως, τα οποία σχολίαζαν ότι εκείνη τη στιγμή συνέβαινε επίθεση στο ναό της δημοκρατίας. Δημοκρατία είναι πρώτα από όλα η μέθοδος αντικατάστασης των κυβερνώντων χωρίς βία και χωρίς αιματοχυσία όταν σε ελεύθερες εκλογές η πλειοψηφία των ψηφοφόρων αποφασίζει να τους αλλάξει. Η δημοκρατία μετράει τα κεφάλια παρά να τα κόβει. Αυτό τη διακρίνει από άλλα πολιτικά καθεστώτα. Όμως δεν καταφέρνει να αποφεύγει τη βία. Αυτό μαρτυράει η ιστορία όλων των δημοκρατιών. Παρά τις προσπάθειες του Τραμπ να δηλητηριάσει όλα τα πιθανά εμπόδια πριν από την αναπόφευκτη αποχώρηση από τον Λευκό Οίκο πρέπει να ειπωθεί ότι οι ειδήσεις που κυκλοφορούν τις τελευταίες εβδομάδες σχετικά με την κρίση της αμερικανικής δημοκρατίας είναι υπερβολικά υπερβολικές.
Ο Πρόεδρος Τραμπ, όχι μόνο ώθησε τους ταραχοποιούς του Καπιτωλίου που έφερε τα γνωστά γεγονότα αλλά χρησιμοποίησε επίσης όλα τα διαθέσιμα νομικά μέσα για να ανατρέψει το εκλογικό αποτέλεσμα.
Κρατήστε ότι ο Τραμπ παρόλο που έχασε τον Λευκό Οίκο έδειξε ότι διατηρεί μεγάλη εκλογική δύναμη καθώς τον ψήφισαν 75 εκατομμύρια Αμερικανών ψηφοφόρων αλλά έχασε ψήφους και έδρες στη Γερουσία και στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Οι λόγοι που κάνουν την αμερικανική πολιτική τόσο ταραχώδη σήμερα, έχουν αναφερθεί πολλές φορές. Αυτοί λογίζονται ως μια σημαντική μείωση εμπιστοσύνης του κοινού στους κυβερνώντες, μια μακρά περίοδος πολιτικής ζύμωσης και η αυξημένη δύναμη και ορατότητα των εξτρεμιστικών μειονοτήτων διαφόρων τάσεων. Αυτό επέτρεψε να κερδίσει κάποιος όπως ο Τραμπ πριν τέσσερα χρόνια και το οποίο απέτρεψε την εκλογή από υποψηφίων από τις τάξεις των Δημοκρατικών, οι οποίοι χρησιμοποιώντας ευρωπαϊκές παραμέτρους λογίζονται ως αριστεροί εξτρεμιστές.
Οι Η.Π.Α είναι μια διαιρεμένη χώρα, όπου οι ανταγωνιστές αντιμετωπίζονται ως εχθροί και όχι ως αντίπαλοι. Κάθε τόσο, συχνά, υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιος καταργεί τη βία.
Το πρόβλημα δεν είναι οι διαιρέσεις αλλά η ικανότητα των θεσμικών οργάνων να διατηρούν υπό έλεγχο και να αποτρέπουν τις συγκρούσεις.
Σίγουρα όμως, μπορούμε να μιλήσουμε και να είμαστε σε θέση να δώσουμε απαντήσεις στο ερώτημα για το αν η συμμαχία ΗΠΑ – Ευρώπης επιστρέψει με την άφιξη του Τζο Μπάιντεν;
Εάν οι ανησυχίες για το μέλλον της αμερικανικής δημοκρατίας είναι υπερβολικές αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς οι Ευρωπαίοι δεν έχουμε ισχυρούς λόγους ανησυχίας. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι ο 46ος Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, παρά την πείρα του και την προθυμία του να αποκαταστήσει τους ιστορικούς και συμμαχικούς δεσμούς των Η.Π.Α. με την Ε.Ε., δεσμοί που χάθηκαν κατά την διάρκεια της Προεδρίας Τραμπ, ενδεχομένως θα υποστεί μέσα από το ίδιο του το κόμμα την πίεση δυνάμεων που ωθούν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ας μη ξεχάσουμε πως η αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος ενδιαφέρεται μόνο για ριζοσπαστικές εσωτερικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και οι διεθνείς θέσεις θα είχαν το ίδιο αποτέλεσμα για εμάς εάν επικρατούσαν η απομόνωση και ο προστατευτισμός.
Όσοι εκ των αναλυτών πιστεύουν ότι η ήττα του Τραμπ δεν μπορεί να σημαίνει μια καθαρή και απλή επιστροφή στο παρελθόν στις σχέσεις Αμερικής – Ευρώπης έχουν δίκιο. Οι σχέσεις των δύο πλευρών σίγουρα θα βελτιωθούν, όμως ο Μπάιντεν θα πρέπει να λάβει υπόψη πως το αμερικανικό ακροατήριο πλέον δεν μπορεί να αντέξει και να πληρώσει πολύ υψηλές τιμές για να τροφοδοτήσει την διεθνή ηγεμονία των Η.Π.Α.
Αλλά επειδή η ασφάλεια είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί όχι μόνο η φυσική των πολιτών αλλά και η λειτουργικότητα και η σταθερότητα των δημοκρατικών θεσμών, θεωρητικά θα μπορούσε να αποδοθεί από εμάς τους Ευρωπαίους ώστε να το αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια. Αντί για την τύχη της αμερικανικής δημοκρατίας, πρέπει ως Ευρωπαίοι να αρχίσουμε να ανησυχούμε για το μέλλον των δικών μας δημοκρατιών.
Με τον 46ο Αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν η Αμερική μετά από τέσσερα χρόνια επιστρέφει στην κανονικότητα και ο υπόλοιπος κόσμος καλωσορίζει τον νέο του πλανητάρχη. H 20η Ιανουαρίου μέρα ορκωμοσίας είναι κοντά.
H E.Ε ανυπομονεί την νέα εποχή που θα σημάνει και τυπικά την επιστροφή των σχέσεων με τις Η.Π.Α. στην εποχή της διακυβέρνησης Ομπάμα.
God Bless America !!!!
*Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής.
@mail: Andreas.tsilogiannis@gmail.com
Twitter: TsiloyannisAnd
Facebook: Andreas Tsiloyannis
Πηγή: www.liberal.gr