Ο Μονόλογος του Σκάτου στη χώρα της Σπεράντσας!


Του Κωστή Μουδάτσου

Ανάγκα και Θεοί πείθονται! Η ανάγκη της φημολογούμενης μανίας με επείγει. Η καθυστέρηση είναι ασυμβίβαστη και οι αναβολές ισοδυναμούν με κίνδυνο απώλειας της χρηματοδότησης. Δίνομε πολλά χρήματα σε μελέτες και έργα η προγράμματα και ιδιωτικοποιήσεις, αλλά με μόνο λίγα πακετάκια χαρτονομισμάτων, δεν μπορεί να με δελεάσουν, λες και είμαι κάποιος γραφειοκράτης της πλάκας η προστάτης της νύχτας! Ότι θέλουν τα «δικά μας παιδιά» τα δίνομε, πλούτη, εξουσία, ευχάριστο κλίμα, δόξα, αρίστους κυβερνήτες και ηδονές. Το χρήμα είναι η δύναμη!



Καιροφυλαχτούμε και ευνοούμε εκείνους που αφήνουν οβολούς στο πανάγιο ναό της εξουσίας μας. Κάθε απόλαυση ηδονικής ζωής έχει και το αντίτιμο της! Βέβαια ο χρηματοδοτούμενος, ας είναι και «δικό μας παιδί», δεν αρκείται σε όσα μπορούμε να δίνομε, αλλά επιθυμεί και όσα δεν μπορούμε να δίνομε. Απληστία! Έτσι δίνομε μάχες σε δύο μέτωπα:

Να πάρει το «δικό μας παιδί» όσα μπορούμε να δώσομε και να προσφέρει κι εκείνο ότι πρέπει ή να πάρει το «δικό μας παιδί» όσα επιθυμεί και να δώσει κι εκείνο ότι επιθυμούμε κι εμείς! Η νηστική κοπέλα δεν έχει χάρη, μα σαν φάει και πιεί γίνεται γοητευτική!

Οι δυνατότητες δεν είναι απεριόριστες! Ελέγχοι και αλληλοδιαπλεκόμενα – αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Αρχεία και ντοκουμέντα! Όρια των νόμων, εθνικών και υπερεθνικών. Ηλεκτρονικές διακηρύξεις και διαγωνισμοί! Πρέπει να προστατέψομε την δημόσια εικόνα μας. Ότι κι αν κάνομε ο αρχηγός πρέπει να είναι και άγιος και προφήτης. Αν κάτι πάει στραβά χάνομε τα λεφτά, τη μίζα, τη φήμη και τη πελατεία μας! Κι αυτή η ιδιαίτερη προσοχή απαιτεί τάισμα. Η άκρατη επιθυμία καταστρέφει αυτά που θέλει να οικειοποιηθεί και γι αυτό έχομε ανάγκη τις ανάλογες χορηγίες, για να έχομε τις δυνατότητες να εξυπηρετούμε τα «δικά μας παιδιά» εξουσιάζοντας. Κι αυτό κοστίζει! Να προσέχουν τα «δικά μας παιδιά» γιατί την εύθυμη κοπέλα που έχει πιει και φάει καλά, δεν της αρκεί ένας άντρας!

Διαφορετικά ούτε εκείνος θα λάβει κι εμείς θα δώσομε εγκρίσεις σε άλλους χρηματοδοτούμενους, «δικά μας παιδιά» κι αυτά, που θα γίνονται όμως και χορηγοί μας! Όμως κάθε υστέρηση δημιουργεί ρήγματα, βλαβερές σχέσεις με οσμές, ρύπους, κηλίδες και φήμες. Όσο και να προφυλασσόμεθα πάντα υπάρχουν ρυπαρά δίχτυα… Ευτυχώς τα γνωρίζουμε όλα! Όλα τα ξέρομε. Έχουν γνώση οι φύλακες και ο μεγάλος αρχηγός. Κυνικό και αποτελεσματικό δόγμα! Είναι αδύνατο να σκεφτούμε να ξεκουραστούμε γι αυτό δουλεύουμε απολαμβάνοντας.

Αποτελεσματικό φάρμακο είναι να δίνομε και να παίρνομε. Και να προνοούμε πως θα μοιράσομε για να ικανοποιούνται οι πλουσιοπάροχες επιθυμίες όλων των «δικών μας παιδιών», παλιές και νέες απολαύσεις! Σοφία η μέθη! Και να θυμάστε εσείς οι επιθυμούντες, ό,τι εάν διώξεις τις πόρνες από την κοινωνία θα επικρατήσει χάος από τις ανικανοποίητες επιθυμίες και την στερημένη λαγνεία. Τόσο απαραίτητοι είμαστε για την Δημόσια Υγεία!

Οτιδήποτε στεναχωρεί τον επιθυμούντα μπορεί να θεραπευτεί με ευκολία. Βοηθούμε και θεραπεύομε αλλά πρέπει να θεραπευόμαστε και εμείς. Η αριστοκρατική μας καταγωγή και η δόξα που μας περιβάλλει είναι γνωστές. Ακόμη και τα χρέη μας γνωστά. Τα ρυπαρά δίχτυα είναι υπεύθυνα γιαυτά! Τα καλά παιδιά έχουν χρέη όπως και οι τίμιοι έχουν χρέη!

Μα όλοι οι τίμιοι να φάνε σκατά, εγώ ο Σκάτος δεν τα δοκιμάζω! Κι όσο έχω πολλά χρήματα και ευυπόληπτη φήμη, όλοι για τίμιο κι ενάρετο θα με αποκαλούν και θα μιλάνε για την αριστοκρατική μου αξία και τις μαντικές μου ικανότητες! Να μας έχει καλά ο δικός μας Θεός! Ξέρομε ποια είναι η δύναμη μας!

Όσους εξυπηρετούμε τους τιμούμε κι αυτοί μας τιμούν όλους με προεξάρχοντα τον αρχηγό. Όσοι δημιουργούν διαμάχες και προβλήματα στον αρχηγό, τον τσακίζομε όλοι μαζί, χλευάζοντας τον ξεδιάντροπα! Έχομε τις δικές μας ομάδες πίεσης….

Λέει ο παππούς στο Πλούτο του… ακόμη και στη Κόρινθο, οι φημισμένες πουτάνες, οι πιο καλές, αν μάθουν ότι είσαι φτωχός, σε πετούνε έξω από τον οίκο ανοχής! Μήτε να σε ιδούνε στα μάτια τους δεν θέλουν! Μα στήνονται ολόγυμνες, αρωματισμένες και δουλικές στα γεμάτα πορτοφόλια και στους άρχοντες! Κόλαση από τρελές ηδονές να δουν τα μάτια σας!

Κι όπως λένε, στο παζάρι ήταν άπαιχτες. Για δέστε παζάρι! Κι αν δίνει δέκα, δεκαπέντε θα ζητήσω, μα πριν απαντήσει τα ανεβάζω στα σαράντα, κι αν στραβοκοιτάξει θα πρέπει να σκάσει εξήντα! Χαχαλιές οι δικοί μας και οι πελάτες!

Έτσι θα πηγαίνουν καλά οι δουλειές μας γιατί ότι καταστρέφει τον έρωτα, πολλές φορές, έρχεται γρήγορα και ανέλπιστα. Κι αν σε πάρει η κάτω βόλτα σε ξεχνάνε όλοι. Γι αυτό έχομε ανάγκη τις χορηγίες και την δύναμη της εξουσίας. Ακόμη και οι πόρνες γίνονται μαστροποί… Έχομε μέλλον κι όλη η χώρα της Σπεράντσας αναστενάζει στη πόρτα μας! Άλλωστε και οι πουτάνες ήταν οι βασίλισσες των βασιλιάδων, από τους παλαιούς καιρούς!

Κι όσοι μας βρίζουν και μας αποκαλούν νταβατζήδες, αχρείους, βρωμιάρηδες και δημόσια συμφορά, κλέφτες, ανήθικους και αρπακτικά, ξέρουν τη δική μας σπουδαιότητα στην ζωή της χώρας της Σπεράντσας! Ασκούμε δημόσια λειτουργήματα! Γίναμε ο απαραίτητος μεσάζοντας για τους εραστές της απόλαυσης της ηδονής της απόκτησης του πλούτου!