Του Κωστή Μουδάτσου:
Στου πλούτου την αχορταγιά χάθηκεν η ελπίδα
Τα όνειρα μας μια βραδιά ξέσκισεν η λεπίδα
Φεύγω με ενάντιο καιρό κι όπου το βγάλει η βράση
Για μιαν αγάπη τραγουδώ μέχρι η χορδή να σπάσει
Γιατί οι νόμοι μοιάζουνε με τον ιστό τσ’ αράχνης
Κι όταν θα πέσει ο πέλεκυς τον σκίζει και συ χάνεις!!!
Η ζωγραφιά είναι της Κατερίνας Γεωργαντά
